Kur’an-ı Kerim akla, düşünmeye ve bilgiye büyük önem vermekte, insandan davranışlarında bilinçli olmasını istemektedir. Bu nedenle de insanları aklını kullanmaya, düşünmeye, araştırma ve inceleme yaparak bilgi edinmeye çağırmaktadır. Daha açık bir ifadeyle Kur’an-ı Kerim, doğru bilgiye önem vermektedir.

       

        Bir konuda doğru bilgi elde edebilmek için o konu ile ilgili temel bilgileri öğrenmek, çeşitli deney ve gözlemler yapmak gerekir. Ancak böyle yapılırsa doğru sonuçlara ulaşılabilir.

       

        Bilgi düzeyi yüksek toplumlar, bilimsel alanlarda yeni çalışmalar yapmakta, çeşitli buluşlar gerçekleştirmekte, teknolojik alanlarda yenilikler ortaya koymaktadır. Televizyon, telefon, uçak ve bilgi- sayar gibi araçlar, hep bilgili insanlar tarafından bulunup geliştirilmiştir. Bütün bunlar, doğru bilgiyle gerçekleşmektedir.

       

        Doğru bilginin bireysel ve toplumsal hayatta çok önemli bir yeri vardır. Sahip olduğumuz bilgiler hayatımıza yön verir. Düşüncelerimizi, kararlarımızı ve tercihlerimizi etkiler. Yanlış bilgi, yanlış karar vermemize ve yanlış davranışta bulunmamıza yol açar. Doğru tercih ve doğru davranış için bilgilerimizin mutlaka doğru olması gerekir. Doğru bilgi, güvenilir bir yol göstericidir. Araştıran, düşünen, sorgulayan ve karşılaştırarak doğru bilgiye ulaşmaya çalışan kişi, yaratılış gayesine uygun davranmış olur. Kur’an-ı Kerim’in amacı, insanı doğru bilgilerle donatmak ve böylece onu hatalardan korumaktır. Bundan dolayı Kur’an, insanları öğrenmeye ve doğru bilgi edinmeye teşvik eder. Yüce Allah (c.c.) bir ayette, “…Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?...”  buyurarak bilgi sahibi olanların cahillerden üstün olduğunu bildirir. Başka bir ayette ise ilimde derinleşmiş olanlara mükâfatlar vereceğini vadeder.  “…Eğer bilmiyorsanız, bilenlere sorun.” ayetiyle bilgi edinmeye teşvik eder. Bilgi sahibi olmaksızın fikir yürütmeyi ise ayıplar. 

 

        Kur’an, doğru bilgiye önem verir. Araştırmadan, incelemeden bir düşünceyi kabul etmeyi hoş görmez. Kendisine gelen herhangi bir bilgiyi, doğruluğunu araştırmadan kabul eden kimsenin pişman ola- bileceğini belirtir: “Ey iman edenler! Eğer bir fasık size bir haber getirirse onun doğruluğunu araştırın. Yoksa bilmeden bir topluluğa kötülük edersiniz de sonra yaptığınıza pişman olursunuz.” 

​